Daha 13 yaşındaydı Selene, ilk bakışı yakaladığında.. O bakışla başladı her şey. Kalabalık bir ortamda karşılaşan iki göz.. İlk anda kalbinde bir sızı hissetti önce, tüm vücudunu sızlatan o his. Neydi ki bu? Önce derin bir sıcaklık hissi, sonrası utanma duygusu.
Juba top oynuyordu. Selene'yi hiç fark etmeden, öyle asil, öyle kendinden emin. Selene ise o kalabalıkta fark etmişti onu. Tam o anda birden top Selene'ye çarptı. Tesadüf müydü acaba? Önce canı yandı, 'Dikkat etsene!' dedi. Juba önemsemedi, Selene'ye bakmadı bile. O an üzüldü Selene ama sustu. Görülmediğini hissetti. Çünkü bambaşka hislerdeydi.. Gözleri gözlerine değen Juba'yı öyle dikkatli seyrediyordu ki, oturduğu yerden saatlerce kıpırdamadı. O gece hiç uyuyamadı, düşünüyordu, neydi o his? Anlayamadı.. Tüm gece bunu düşündü hiç aklından çıkmamacasına. Sonra günler günleri kovaladı, o anı düşünerek. Yemek yerken, su içerken, yatağa yattığında ve hatta her gün her dakika o anda yaşadı. Ve hep bir anlam aradı, neydi bu hissettiği? Neydi bu yaşadığı? Bir sonraki karşılaşmayı bekledi heyecanla. Beklemek ne zormuş meğer.. Beklediğinin ne olduğunu bilmemek..
Hiç bir şey kafasında oturmuyordu. Aşk mıydı bu? Sadece bir bakıştı oysa! Kendine sorup duruyordu, 'Bu muydu yani aşk?'. Ve o an küçümsendiğini hissetti. Tüm damarlarında hissettiği o duygu neydi peki?
Juba tek çocuktu. Biraz egolu, biraz şımarık.. Ne çekti peki Selene'yi ona?
Selene hayatının değişeceğini hissediyordu aslında. Hikayesi yeni başlıyordu.. Hayat bu anı boşuna yaşatmamıştı ona. Jubayla yolları yine bir yerde kesişecekti. Bu tesadüf değildi. Tesadüf yoktu, kader vardı. Ve iliklerine kadar, Juba'nın onun kaderi olduğunu biliyordu.
Günlerce devam etti bu his, bu sorular.. Selene yemek yemekten çok onu düşündü. Her an yeniden karşılaştıklarını hayal etti hep. Taa ki tesadüf olmayan o ikinci ana kadar......
Commenti