Neden yazıyorum hepiniz merak etmişsinizdir mutlaka. Her insanın yaşadıkları vardır bu hayatta. Çoğu zaman kendiyle konuştuğu, sesli dile getiremedikleri, kimseye anlatamadıkları... İşte benim hikayem tam da böyle başladı. Sizin de olmuştur anlatmak isteyip bir türlü dile getiremedikleriniz. Size kalbimin sözcüklerini anlatmak istiyorum bu defa.
Hani bir söz var ''Kul Yazar, Kader Gülermiş''. İnanın son bir buçuk yılım bu cümleyi anlamakla geçti. Aylardır hayatımın hikayesini yazanlar oldu. Ve yazdıkları hikayeyi anlatarak beni tanıtmaya çalışanlar... Bir insan bir buçuk yıl sabır ne demek öğrenebilir mi sizce? Ben öğrendim. Hakkımda yazılan hikayeleri dinledim. Almam gereken dersleri çıkarmaya çalıştım. Bazen susmak; iyi geldi kalbime, bazen de çok ağır!. Hakkımda yazılan senaryolar çok acımasız oldu. İnsan durması gereken yerde durduğunda, ne yaşarsa yaşasın, vicdanına verdiği cevap önemli unutmayın!. İnsanlar sizi bir yere koyar ve o yerde ne yapacağınız çok önemlidir. Sabır ateşten gömlek! Siz o gömleği giydiğinizde yandığınız her an kendinizle hesabınız başlıyor. Benim böyle zamanlarda inandıklarım, sığındıklarım ve dualarım oldu. Her zaman iyiliği seçtim ve seçmeye devam edeceğim. Ne söylerlerse söylesinler insan kendini bildiği sürece er ya da geç gerçekler gün yüzüne çıkacaktır.. Şimdi başka bir yoldayım. Biliyorum ki kader yazdığı yazıyı elbet gerçekleştirir. Ve yazan öyle güzel yazar ki hiç bir kul bozamaz. Sadece yollar değişir, uzar, kısalır... O yolda ilerlerken tavrınız da ödülünüzü çiçeklendirir. İyilik var, iyilik kazanacak. Kul yazar, kader bozar. Kaderiniz iyiliklerle dolsun..
Комментарии